Αφού πήγα σε άδεια μητρότητας, ο σύζυγός μου άρχισε να με κατηγορεί με ένα κομμάτι ψωμί. Γύριζε κάθε μέρα από τη δουλειά και μου έλεγε:
“Εσύ και το παιδί σου με αρρωσταίνετε. Όχι μόνο σας ταΐζω, αλλά αντί να με ευχαριστείτε, μου ζητάτε να σας προσέχω. Κουράζομαι στη δουλειά, όπου πληρώνομαι. Και ξοδεύω τα χρήματά μου για σένα. Ό,τι έχεις, το έχω φάει.
Τι κάνεις όλη μέρα; Σκουπίζεις το παντελόνι σου, σωστά; Ο Βάνια κοιμάται, εσύ ξεκουράζεσαι και εσύ πρέπει να καθαρίσεις. Πρέπει η μητέρα μου να καθαρίσει μετά από σένα; Ο σύζυγός μου μου έκανε συνεχώς αναφορές, για κάθε μικρό πράγμα.
Δεν ήθελε να παίξει με τον γιο μου, δεν μπορούσε να τον φροντίσει ούτε για πέντε λεπτά. Η πεθερά μου ήταν πάντα στο πλευρό του γιου μου και μια φορά μου έδωσε τη “σωστή” συμβουλή: “Αν θέλεις να αποφύγεις τα σκάνδαλα με τον άντρα σου, μη μιλάς. Τι απαντάς;
Γιατί μιλάς για το επίδομα μητρότητας; Του αρέσει που εξαρτάσαι από αυτόν, γι’ αυτό μη μιλάς και κάνε του το χατίρι. Αποφάσισα να ακολουθήσω τη συμβουλή του.
Από τότε, σιωπούσα κάθε φορά. Απλά άκουγα όλες τις προσβολές εναντίον μου. Δεν ξόδευα πια τα χρήματα της μητρότητάς μου, αποταμίευα τα πάντα.
Έβαλα το παιδί μου για ύπνο και καθάρισα όλο το διαμέρισμα. Βρήκα μια διαδικτυακή δουλειά. Έγραφα καθημερινές ιστορίες για μια εταιρεία.
Μου άρεσε να το κάνω, καθόμουν και επινοούσα κάθε είδους αστείες ιστορίες. Μου είπαν ότι ήμουν καλή σε αυτό, οπότε έγραφα με ενθουσιασμό.
Επίσης, αποταμίευα τα χρήματα που κέρδιζα. Όταν είχα αποταμιεύσει ένα μεγάλο ποσό, νοίκιασα ένα διαμέρισμα και μετακόμισα μακριά από τον σύζυγο και την πεθερά μου. Ο σύζυγός της ήταν πολύ σκανδαλώδης πριν φύγει.
– Αχάριστε, σας τάισα, σας έντυσα, σας έκανα μια καλή ζωή και εσείς; Εσύ μάζεψες τις βαλίτσες σου και έφυγες. Δεν πρόκειται να σου δώσω ούτε δεκάρα, οπότε πρέπει να ζήσεις μόνη σου. Θα πεθάνεις από την πείνα σε μια εβδομάδα.
Γύρισα και έφυγα. Δεν άξιζε εμένα και τον γιο μου. Θα πνιγόταν στη σαπίλα του, καμία γυναίκα δεν θα μπορούσε να ζήσει μαζί του. Βρήκα δουλειά σε ένα γραφείο, αλλά δεν εγκατέλειψα τη μερική μου απασχόληση.
Ο γιος μου πήγε στο νηπιαγωγείο. Ήταν λίγο δύσκολο για έναν από εμάς, αλλά τα καταφέραμε. Ο σύζυγός μου δεν μου τηλεφώνησε ποτέ για να μάθει πώς ήταν ο γιος του. Πιθανότατα, πίστευε πραγματικά ότι το παιδί δεν ήταν δικό του.
Η πεθερά μου πρέπει να τον ενθάρρυνε να το πιστεύει. Αλλά δεν με ένοιαζε πια. Ήμουν ευτυχής που κατάφερα να ξεφύγω από τον άπληστο άνθρωπο.
