Αφού πήγα στο διάταγμα, μόνο ο σύζυγός μου εργαζόταν στην οικογένεια.
Δεν είχαμε ποτέ συγκρούσεις. Ήταν καλός οικονόμος, πάντα με βοηθούσε σε όλα, τόσο στο μαγείρεμα όσο και στην καθαριότητα. Δεν παρατήρησα τίποτα παράλογο σε αυτόν μέχρι τις πρώτες διακοπές στο διάταγμα μου.
Ο σύζυγός μου αγόρασε μια κουζινομηχανή για τη μητέρα του και έδωσε τον μισό μισθό του. Αυτό είναι, φυσικά, μια σπουδαία και όμορφη χειρονομία, αλλά γιατί μια γυναίκα στην ηλικία της να χρειάζεται μια κουζινομηχανή… Ίσως, απλώς για να κάνει φιγούρα στους συγγενείς της.
Αλλά αυτό που με εξέπληξε περισσότερο ήταν αυτό που έδωσε ο σύζυγός μου στη μητέρα μου – ένα συνηθισμένο τηγάνι. Αυτό είναι ένα απαραίτητο πράγμα, αλλά ποτέ δεν θα συγκριθεί με μια θεριζοαλωνιστική μηχανή.
Το βράδυ, με προσέβαλε ο σύζυγός μου, και μου είπε: “Είμαι ο μόνος που εργάζεται στην οικογένεια τώρα, και είναι δύσκολο για μένα.
-Για αυτό αποφάσισες να κάνεις δώρο στη μητέρα σου το μισό μισθό σου, ξέρεις ότι είναι σημαντικό για εμάς. -Μα έχω μόνο μία μητέρα.
-Έχω κι εγώ μία και θέλω να την κάνω ευτυχισμένη. -Πηγαίνεις στη δουλειά και κάνεις τη μητέρα σου ευτυχισμένη κάθε μέρα.Δεν το καταλάβαινα αυτό από τη σχέση του συζύγου μου με τη μητέρα μου.
Είχαν καλή σχέση και πάντα του έκανε ακριβά δώρα. Αλλά τελικά βγήκα από την τιμωρία. Η μητέρα μου είπε ότι θα έπαιρνε το παιδί από τον παιδικό σταθμό, οπότε δεν χρειαζόταν καν να ανησυχώ γι’ αυτό.
Μετά την άδεια μητρότητας, ήμουν χαρούμενη που μπήκα στη διαδικασία της εργασίας- ολοκλήρωσα όλα τα έργα τόσο αποτελεσματικά που τα αφεντικά μου άρχισαν να μου δίνουν συχνότερα μπόνους.
Ως αποτέλεσμα, συγκέντρωσα ένα πολύ μεγάλο χρηματικό ποσό, με το οποίο αγόρασα στη μητέρα μου παραθαλάσσιες διακοπές. Τα μάτια του συζύγου μου πήγαν στο μέτωπό του από ένα τέτοιο δώρο.
– “Τι ήθελες; Η μαμά μου προσέχει το παιδί μας: κουράζεται. Ένας λόγος παραπάνω που μπορώ να το αντέξω οικονομικά και θέλω να κάνω τη μητέρα μου ευτυχισμένη. Κι εσύ να κάνεις τη δική σου ευτυχισμένη όσο μπορείς.
