Ένα ασθενοφόρο την έφερε από το σταθμό λεωφορείων. Ένας αστυνομικός τη συνόδευσε επειδή η νεαρή γυναίκα προσπαθούσε συνεχώς να διαφύγει. Ωστόσο, ηρέμησε στο νοσοκομείο. Η κοπέλα δεν έδωσε το όνομά της και δεν είχε μαζί της κανένα έγγραφο. Από την αρχική εξέταση δεν προέκυψε κάτι ύποπτο, έγιναν οι απαραίτητες εργαστηριακές εξετάσεις και η κοπέλα τοποθετήθηκε σε ξεχωριστό δωμάτιο.
Ο τοκετός της κύλησε ομαλά και γεννήθηκε ένα υγιές και δυνατό αγόρι. Αλλά όταν το μωρό δείχτηκε στη νεαρή μητέρα, εκείνη γύρισε αλλού. “Ήταν τόσο ξεκάθαρο τι επρόκειτο να συμβεί”, μοιράστηκαν μεταξύ τους οι νοσοκόμες, “γιατί δεν είχε πει ούτε λέξη για τον εαυτό της. Το καημένο το αγόρι…
Μόλις το νοσοκομείο “ηρέμησε” μετά από έναν τοκετό, το προσωπικό έπρεπε αμέσως να ετοιμαστεί για τον επόμενο. Ένα ασθενοφόρο έφερε την Όλγα στο νοσοκομείο με πυρετό. Δεν ανταποκρινόταν και ήταν σε σοβαρή κατάσταση. Ήταν απαραίτητο να σωθεί η μητέρα της και η απόφαση ελήφθη – καισαρική τομή.
Η επέμβαση ήταν επιτυχής για τη μητέρα. Όμως το παιδί δεν μπορούσε να σωθεί. Το προσωπικό περπατούσε εκνευρισμένο… “Αυτό ήταν, κορίτσια”, είπε η νοσοκόμα Τάνια, “η μία από αυτές έχει ένα υγιές μωρό, αλλά δεν το χρειάζεται. Η άλλη έχασε το παιδί που ήθελε. Δεν υπάρχει δικαιοσύνη σ’ αυτόν τον κόσμο. Όταν η Όλχα έμαθε για την απώλεια του παιδιού της, άσπρισε… Δύο μέρες αργότερα, μια νεαρή γυναίκα ήρθε στο δωμάτιο της Όλχα:
– Έκανα ένα αγοράκι. Ένα υγιές. Αλλά γιατί να έχει μια μητέρα που είναι περιπλανώμενη; Θα μου το πάρουν έτσι κι αλλιώς. Θα τον στείλουν σε ορφανοτροφείο. Θα είναι άσχημα εκεί, το ξέρω. Είμαι κι εγώ από ορφανοτροφείο. Αλλά ίσως ο Μπορ με έφερε στην πόλη σας για κάποιο λόγο. Υποθέτω ότι ήταν απαραίτητο, υποθέτω ότι μασούσα ανθρώπους για σένα. Και θα του γίνεις καλή μητέρα. Πάρτε τον μακριά. Σε παρακαλώ…”
Η Όλια κοίταξε την επισκέπτρια σαν να ήταν ελεύθερη από τον Θεό: “Τι είναι αυτά που λες; Πώς μπορείς να δώσεις ένα παιδί; Φύγε, φύγε! Την ίδια μέρα, η νεαρή γυναίκα εξαφανίστηκε από το νοσοκομείο. Το επόμενο πρωί, η Όλια γουργούρισε καθώς καθόταν δίπλα στην κούνια του μωρού. Η Όλχα και ο σύζυγός της έκλαιγαν για το αγόρι… Πράγματι, οι δρόμοι του Κυρίου είναι μυστηριώδεις.
