– “Είμαι πάλι έγκυος!” είπε χαρούμενα η αδελφή μου. – “Τι υπάρχει για να είσαι χαρούμενη, έχεις πέντε παιδιά”, είπα. “Κι αν αυτή τη φορά είναι κορίτσι, έχουμε δοκιμάσει όλες τις παραδοσιακές θεραπείες γι’ αυτό.
Η αδελφή μου είναι παντρεμένη σχεδόν δέκα χρόνια και έχει ήδη γεννήσει πέντε αγόρια, αλλά πάντα ονειρευόταν ένα κορίτσι, το έντυνε με όμορφα φορέματα και χτένιζε τα μακριά μαλλιά της, αλλά ποτέ δεν τα κατάφεραν. Και τώρα είναι και πάλι έγκυος. Η αδελφή έχει ήδη συνηθίσει τις μαίες, την ιδιότητα της μητέρας και το μόνο πράγμα που την ανησυχεί είναι ότι η κόρη της θα τρέχει στο διαμέρισμα.
“Θα έχει καστανά μαλλιά και μπλε μάτια, όπως εγώ”, φωνάζει χαρούμενη. “Η αδελφή μου και ο σύζυγός της έχουν ένα τεράστιο σπίτι που κληρονόμησαν από τους γονείς τους. Απ’ όσο ξέρω, έχουν επίσης αποταμιεύσει χρήματα, συν το ότι το κράτος πληρώνει καλά, ενώ και ο γαμπρός μου κερδίζει αρκετά.
Οπότε δεν θα έπρεπε να είναι πρόβλημα να συντηρήσουν άλλο ένα παιδί, ειδικά από τη στιγμή που τα μεγαλύτερα παιδιά είναι λίγο-πολύ ανεξάρτητα. Έχουν επίσης γιαγιάδες και πολλούς συγγενείς που είναι έτοιμοι να βοηθήσουν ανά πάσα στιγμή. Η αδελφή μου και ο σύζυγός της περίμεναν εννέα μήνες για να μάθουν επιτέλους το φύλο του αγέννητου παιδιού τους, αλλά το μωρό πάντα κρυβόταν κατά τη διάρκεια του υπερηχογραφήματος. – “Σεμνότητα μου, είναι σίγουρα κορίτσι”, είπε η αδελφή.
Και τελικά, ήρθε η πολυαναμενόμενη μέρα: συσπάσεις, τοκετός, νοσοκόμες – ο σύζυγός μου ήταν εκεί, κρατώντας μου το χέρι. -“Συγχαρητήρια, έχετε ένα υγιές, υπέροχο μωρό. Η αδελφή μου ήλπιζε σε κορίτσι, αλλά… γέννησε πάλι αγόρι. Ο άντρας δεν ήταν χαμένος, αποφάσισε να κάνει το όνειρο της γυναίκας του πραγματικότητα.
Την ίδια χρονιά, εισήχθη στο νοσοκομείο μια νεαρή γυναίκα σε περίοδο τοκετού, η οποία είχε εγκαταλείψει τη νεογέννητη κόρη της. Αναπάντεχα για όλους, ο σύζυγος της αδελφής έφερε όλα τα απαραίτητα έγγραφα για την υιοθεσία του κοριτσιού την επόμενη κιόλας μέρα. Οι τέσσερις τους πήγαν στο σπίτι τους.
