Πρόσφατα έμαθα ότι η πεθερά μου αποφάσισε να πάρει διαζύγιο μετά από 30 χρόνια γάμου. Η είδηση αυτή σόκαρε τους πάντες, επειδή εκείνη και ο σύζυγός της έχουν κοινή περιουσία, τρία παιδιά και εγγόνια. Τι μπορεί να ώθησε την 56χρονη γυναίκα να κάνει αυτό το βήμα; “Από την αρχή του γάμου μας, συνδύασα την εργασία με τις δουλειές του σπιτιού
Ήμουν υπάλληλος γραφείου κατά τη διάρκεια της ημέρας και νοικοκυρά το βράδυ. Καθάριζα, μαγείρευα, έπλενα, διάβαζα τα μαθήματα στο σπίτι με τα παιδιά. Πίστευα ότι με τον καιρό θα γινόταν πιο εύκολο, αλλά δεν έγινε έτσι. Δεν είχα ποτέ καμία βοήθεια από τον σύζυγό μου. Το μόνο που τον ενδιέφερε ήταν η τηλεόραση και το ψάρεμα.
Μια μέρα αρρώστησα και δεν μπορούσα να φροντίσω το σπίτι. Ο Mykhailo επέστρεψε από το ψάρεμα, κοίταξε στο ψυγείο και δεν βρήκε φαγητό. Μου επιτέθηκε αμέσως με μομφές: “Θα μπορούσες τουλάχιστον να είχες τηγανίσει μερικές πατάτες! Όλη μέρα ήσουν στο κρεβάτι!” “Ίσως θα μπορούσες να μαγειρέψεις εσύ το φαγητό και να φάω μαζί σου”,
πρότεινα. “Τότε γιατί σε χρειάζομαι καθόλου, αφού θα το μαγειρέψω μόνος μου;” ξεσπάθωσε ο Μιχαήλ. Αυτά τα λόγια με πλήγωσαν πραγματικά. Αποφάσισα να μην ανέχομαι πλέον τέτοιες προσβολές. Αν ο σύζυγός μου δεν ενδιαφέρεται τόσο πολύ για μένα, ας φροντίσει τον εαυτό του.
Δεν έχει ιδέα πόσες ευθύνες έχω, γιατί δεν τις παρατηρεί. Νομίζω ότι πολλές γυναίκες γνωρίζουν αυτό το συναίσθημα όταν κανείς δεν εκτιμά τη δουλειά σου στο σπίτι. Αρκετά το ανέχτηκα αυτό. Ήρθε η ώρα να ζήσω για τον εαυτό μου”.
Τα παιδιά κατηγόρησαν τη μητέρα τους ότι είναι εγωίστρια. Πιστεύουν ότι η ίδια κακομαθαίνει τον πατέρα τους και τώρα δεν πρέπει να τον αφήσει μόνο του. Τους φαίνεται ότι θα έπρεπε να το είχε σκεφτεί αυτό νωρίτερα. Καταλαβαίνω τη νονά μου, αλλά δεν είμαι σίγουρη αν πρέπει να τη χωρίσω αμέσως. Μήπως θα έπρεπε να μιλήσω με τον σύζυγό μου και να προσπαθήσω να βρω έναν συμβιβασμό; Τι νομίζετε ότι πρέπει να τη συμβουλεύσω; Τι γνώμη έχετε για αυτή την απόφαση;
