“Είσαι ψηλότερος, ξέρεις καλύτερα. Βρες μου έναν σύζυγο, έναν πατέρα για τα παιδιά μου”, είπα στον παππού μου, ο οποίος είχε προ πολλού πεθάνει.

Ξέρω ότι ο καθένας μπορεί να βρεθεί στη θέση μου. Αποφάσισα να μοιραστώ την ιστορία μου, σε περίπτωση που κάποιος τη βρει χρήσιμη. Ο καθένας μας έχει στιγμές στη ζωή του που φαίνεται ότι όλα πάνε κατά διαόλου. Δεν υπάρχει φως στην άκρη του τούνελ, ένας φαύλος κύκλος αποτυχιών σχηματίζεται στη ζωή. Σε τέτοιες στιγμές, το άτομο δεν μπορεί να βρει μια λύση, μια διέξοδο από τον κύκλο.

Το ίδιο συνέβη και με μένα. Ο σύζυγός μου με εγκατέλειψε μετά από 7 χρόνια γάμου, αφήνοντάς με με 2 παιδιά και ένα σωρό λογαριασμούς. Φυσικά, δεν κατηγόρησα την αστυνομία. Δεν υπήρχε λόγος να πάω στο δικαστήριο – είχε τις δικές του διασυνδέσεις. Για έξι μήνες ζούσα με τα παιδιά μου σε έναν εφιάλτη.

Μερικές φορές δεν είχαμε τίποτα να φάμε.Απολύθηκα από τη δουλειά μου εξαιτίας των παιδιών μου: κανείς δεν μπορούσε να καθίσει μαζί τους και δεν μπορούσα να τα αφήσω στο σπίτι. Μια μέρα αποφάσισα να πάω στον τάφο του μακαρίτη του παππού μου: “Είσαι πιο ψηλός, ξέρεις καλύτερα. Βρες μου έναν σύζυγο, έναν πατέρα για τα παιδιά μου. Δεν έχω τη δύναμη να τα κουβαλήσω όλα μόνη μου.

Πρέπει να με βοηθήσεις, παππού, πάντα βοηθούσες τους πάντες”, μίλησα στην ταφόπλακα κλαίγοντας με λυγμούς. Έμεινα μαζί του για περίπου 40 λεπτά. Εκείνη την ώρα, η φίλη μου ήταν με τα παιδιά: ήταν το ρεπό της. Γύρισε σπίτι και ξέχασε αυτά που είχε πει. Εγώ βυθίστηκα ξανά στην επίγεια κόλασή μου. Λίγες μέρες αργότερα, συνάντησα τον συμμαθητή μου όταν περπατούσα με τα παιδιά μου στο πάρκο. Είχαμε να βρεθούμε περίπου 10 χρόνια.

Συζητήσαμε για λίγο και προσφέρθηκε να μας πάει σε ένα κοντινό καφέ. Δεν είχα πολλές δουλειές, οπότε συμφώνησα. Όλα πήγαν σύμφωνα με το σχέδιο εκείνη την ημέρα.

Μετά την καφετέρια, ο Zhenya μας συνόδευσε στο σπίτι και ήρθε μάλιστα στο σπίτι μας για τσάι ως ευχαριστώ για το γεύμα. Ανταλλάξαμε επαφές και συναντιόμασταν συχνά. Τα παιδιά μου δεν τον ενοχλούσαν. Ήταν πολύ καλός με τα παιδιά. Ο μεγαλύτερος μάλιστα ρωτούσε γι’ αυτόν όταν είχαμε να βρεθούμε για μια μέρα.

Έξι μήνες αργότερα, αρχίσαμε να μένουμε μαζί στο διαμέρισμά μου, το οποίο κληρονόμησα από τη γιαγιά μου, και εκείνος νοίκιαζε το δικό του. Δεν είχα ποτέ κανένα πρόβλημα με τον Ζένια.

Έλυσε όλα τα προβλήματά μου και με βοήθησε με τα παιδιά μου. Είμαι παντρεμένη με τον Zhenya εδώ και τρία χρόνια. Κουβαλάει εμένα και τα παιδιά στην αγκαλιά του. Πρόσφατα θυμήθηκα το περιστατικό στην κηδεία και αποφάσισα να το μοιραστώ μαζί σας. Σε ευχαριστώ, παππού, ήξερα ότι θα βοηθούσες.

Related Posts

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *