-Μαμά, σήμερα είναι μια πολύ σημαντική μέρα”, άρχισε η Ζάνα. -Τι συμβαίνει εδώ; Το αγόρι μου, ο Πέτια, θα μας επισκεφτεί σήμερα. -Είσαι φίλη με αγόρια; Ναι, μαμά, κοντεύω να γίνω 30, δεν χρειάζεται να είμαι φίλη μόνο με κορίτσια. Λοιπόν, θα έρθει αυτός ο τύπος, ο Petya. -Τι άλλο παίζει στην αμμοδόχο; Τι; Μαμά, γιατί με κοροϊδεύεις; Ο Πέτια είναι 40 χρονών. -Οπότε αυτός είναι το αφεντικό στην αμμοδόχο”, χαμογέλασε η μαμά.
-“Στην πραγματικότητα, είναι το αφεντικό.-Ελπίζω να μην είναι επικεφαλής παιδικής αποικίας. Ο πρώτος μου σύζυγος εργαζόταν ως τέτοιος φύλακας. Και τι νομίζετε, έφερνε στο σπίτι μόνο παροπλισμένα στρώματα και παντόφλες. Τι χρειάζεσαι, παντόφλες φυλακής; Μαμά, ο Petya δεν είναι τέτοιο αφεντικό. -Τότε γιατί τον αποκαλείς συνέχεια αγόρι; Έχω την εικόνα ενός 40χρονου “αγοριού” σε ένα κουτί με άμμο
. – “Λοιπόν, ήταν το αγόρι μου τότε. -Είναι γέρος μπάσταρδος! Μαμά, σταμάτα. Δεν τον ξέρεις καν και ήδη τον εξευτελίζεις. Είναι ο επικεφαλής του τελωνείου. -Αχ, τελωνείο… Λοιπόν, τότε είναι σοβαρό θέμα, πρέπει να πάμε στην κουζίνα αμέσως.
-Γιατί; Εσύ, κόρη μου, χρησιμοποίησε λίγο το μυαλό σου. Μπορείς να φανταστείς πόσες όμορφες γυναίκες πάνε διακοπές κάθε μέρα και περνάνε από το τελωνείο; Και όλες ετοιμάζονται για τις διακοπές τους, πράγμα που σημαίνει ότι έχουν γυμνασμένο σώμα, ωραία ρούχα και είναι όλες τόσο χαρούμενες και ευτυχισμένες. Έτσι, το “αγόρι” σας Petya μπορεί να απομακρυνθεί γρήγορα. –
“Α, σωστά… και τι πρέπει να κάνουμε τότε;” “Πρέπει να φτιάξουμε γεμιστό κοτόπουλο και τη σπεσιαλιτέ μας πίτα, από την οποία δεν θα ξεφύγει. Και οι γυναίκες πήγαν γρήγορα στην κουζίνα.
