Από τη στιγμή που γεννήθηκα, οι γονείς μου είχαν άποψη για το πώς θα έπρεπε να οργανωθεί η προσωπική μου ζωή. Εγώ όμως σκεφτόμουν για τον εαυτό μου!

Είναι πολύ δύσκολο να χτίσεις τη δική σου ζωή όταν έχεις συνηθίσει να ακούς τους γονείς σου σε όλα, και ακόμη και όταν είσαι ενήλικας, παρεμβαίνουν συνεχώς στη ζωή σου και σου λένε τι πρέπει να κάνεις. Μερικές φορές οι γονείς μπορούν να καταστρέψουν τη ζωή των παιδιών τους με αυτόν τον τρόπο. Η μητέρα μου είναι μια πολύ συντηρητική γυναίκα: πιστεύει ότι οι γυναίκες ανήκουν στην κουζίνα και στα παιδιά. Είναι νοικοκυρά και έχει αφιερώσει ολόκληρη τη ζωή της σε εμένα και τον μικρότερο αδελφό μου, ενσταλάζοντάς μας τις ίδιες απόψεις που είχε κι εκείνη. Ο πατέρας μου κερδίζει αρκετά χρήματα και συντηρεί την οικογένειά μας, αλλά δεν εμπλέκεται πραγματικά στη ζωή τη δική μου και του αδελφού μου, δεν ενδιαφερόταν για τα χόμπι και τις επιτυχίες μας ούτε καν όταν ήμασταν παιδιά, πόσο μάλλον στην ενήλικη ζωή μας. Πιστεύει ότι οι ευθύνες ενός πατέρα τελειώνουν μόνο με τα υλικά αγαθά. Από την παιδική μου ηλικία, μου άρεσε να διαβάζω διάφορες ρομαντικές ιστορίες και εκεί έβλεπα ένα διαφορετικό μοντέλο συμπεριφοράς του ζευγαριού.

Μου άρεσε πολύ όταν μια γυναίκα πετυχαίνει τα πάντα στη ζωή της μόνη της, χτίζει καριέρα, κάνει ενδιαφέρουσες γνωριμίες και συναντά τον άντρα που είναι έτοιμος να κάνει τα πάντα γι’ αυτήν. Φυσικά, ένας άντρας δεν πρέπει να ξαπλώνει στον καναπέ και να μην κάνει τίποτα, αλλά ούτε κι εγώ θέλω να ζω σε έναν κόσμο που περιορίζεται στο να μαγειρεύω, να πλένω και να φροντίζω τα παιδιά όλη μου τη ζωή.

Δεν είπα στη μητέρα μου για τα σχέδιά μου και την έπεισα να με αφήσει να πάω στο πανεπιστήμιο μόνο με το πρόσχημα της εύρεσης συζύγου. Τότε ήταν που ερωτεύτηκα τον Pavlo. Ήταν από φτωχή οικογένεια, αλλά ήταν τόσο έξυπνος και ευγενικός! Ερωτευτήκαμε ειλικρινά ο ένας τον άλλον και σύντομα αρχίσαμε να βγαίνουμε.

Ο Παύλος με υποστήριζε στις απόψεις μου, φαίνεται ότι πάντα με καταλάβαινε όπως κανείς άλλος, πείθοντάς με να μην ακούω την κριτική της μητέρας μου και τα επιχειρήματά της ότι δεν ήμουν καλή για τίποτα άλλο εκτός από τη μητρότητα. μου εμφύσησε την πίστη και την ελπίδα στον εαυτό μου. Νομίζω ότι χάρη στον Pavlo μπόρεσα να αποκτήσω πραγματική αυτοπεποίθηση! Στο τελευταίο μου έτος, μου έκανε πρόταση γάμου, με κοίταξε με χαρούμενα μάτια και μου ζήτησε να τον παντρευτώ, και πόσο ευτυχισμένη ήμουν!

Αποφάσισα να μιλήσω στη μητέρα μου γι’ αυτό, δείχνοντάς της ότι ο Παύλος μου ήταν φιλόδοξος και έξυπνος, και πολύ αγαπητός και ευγενικός. Αλλά, όπως αποδείχθηκε, αυτό δεν ήταν αρκετό για τους γονείς μου! Στη μαμά και τον μπαμπά μου δεν άρεσε το γεγονός ότι προερχόταν από φτωχή οικογένεια και δεν κέρδιζε αρκετά για τους δυο μας, πόσο μάλλον για ένα παιδί.

Ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι για μένα. Πάντα άκουγα τη μαμά μου, αλλά δεν ήθελα να καταστρέψω τη ζωή μου επειδή η μαμά μου ήθελε να φορέσω ποδιά και μαντήλα και να κάθομαι στην κουζίνα να ψήνω και να μαγειρεύω για όλους.

Αποφάσισα να εγκαταλείψω την οικογένειά μου για πάντα, ώστε να μην χρειάζεται να ακούω συμβουλές που δεν είχαν νόημα για μένα. Και ούτε εκείνοι ήθελαν έναν τέτοιο γαμπρό, γι’ αυτό και δεν με κράτησαν καν, πίστευαν ότι θα κουραζόμουν από τη φτωχική ζωή και θα επέστρεφα σύντομα στην πατρίδα. Τώρα έχουν περάσει επτά χρόνια και είμαι ευτυχισμένη με τον σύζυγό μου.

Φυσικά, σκοπεύουμε να αποκτήσουμε παιδί μετά τα 35, αλλά προς το παρόν χτίζουμε την καριέρα μας και τη σχέση μας. Αποθηκεύουμε χρήματα για το μέλλον μας από την αρχή, και πρόσφατα καταφέραμε να μαζέψουμε χρήματα για ένα διαμέρισμα, και παρόλο που το πήραμε με πίστωση, τώρα είναι δικό μας.

Κατάφερα να εκπληρώσω τον εαυτό μου στην καριέρα μου, να απελευθερώσω τις δυνατότητές μου και να βρω έναν άξιο άνθρωπο που με στηρίζει πάντα. Τι άλλο χρειάζομαι για να είμαι ευτυχισμένη;

Οι γονείς μου εξακολουθούν να μη μου μιλάνε. Στην αρχή τηλεφώνησα στη μητέρα μου, αλλά δεν ήθελε να μου μιλήσει. Έτσι εγκατέλειψα την προσπάθεια να δημιουργήσω μια σχέση μαζί τους. Δεν καταλαβαίνουν ότι θα γεράσουν και δεν θα έχουν κανέναν άλλον εκτός από εμένα, ότι δεν τους έχω κάνει τίποτα κακό και ότι απομακρύνθηκαν τόσο εύκολα από εμένα; Γιατί νομίζουν ότι μπορώ να τους συγχωρήσω τόσο εύκολα; Σκέφτομαι τους γονείς μου κάθε μέρα, αλλά δεν μπορώ να καταλάβω γιατί μου το έκαναν αυτό.

Related Posts

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *